آخرین صدا، آخرین شعر، آخرین تصویر برای آن که دوستش میداریم، حقیست بر گردن ما
برای محمد شعبانی
.بشکاف آپارتمانِ کوچکات را
موسای شیرازی
نشسته در طبقه چهارم
در چشمانداز شبهای استانبول
و احشام غربت
هله ارض موعود
هله هوای فشرده
درختِ رویابین
سرگردانْ گلو
در بیابانِ سینا
بریده رگ
کاکو
از غیبت فیروز آباد
تو را برمیگردانیم به تن
حولِ گردن شکستهات
يا مُقلّبَ القلوبِ و الأبصار
یا ذاکر صبر مهاجر
سالِ بیوطن
تو را بر میگردانیم به آبان
که مردمک بپاشی
و بیعینک
صبحِ منظره را آه بگیری
هله نیزار ماهشهر
نفت خروشان
هله محمد شعبانی
گسست، متوالیست
و شاهدان
میان دو پرانتز، خون تو را مینوشند.
ای ماهی سرخ
و رشد شبانهی بیاقامت
موهایم را شانه زدهام که بیایی
سخن بگو
نور ریزِ تاریک
سرابِ پر جان
سخن بگو
ارتفاع خسته سرو خودخواسته
ما جانهای استیجاریمان را خواندهایم :
«زن زندگی آزادی»
و تو
غریبتر
میپری به چهرهات:
«کسی زندگی میکند که بتواند بمیرد»
#الهام_گردی
مجله الکترونیک تخصصی شعر #چرو
@cherouu تلگرام
🟤🟠🟤
cherouu.ir سایت
🟤🟠🟤
#مجله_الکترونیک_چرو
#مجله_مستقل #مجله_ادبی
#شعر_دیگر #شعر_معاصر #شعر_پست_مدرن #شعر_سیاسی
#شعر_متعهد
#زن_زندگی_آزادی
#محمد_شعبانی
#الهام_گردی
#شعر_امروز #شعر_آزاد
#شعر_پیشرو #شعر_متفاوت
#poet
#poem
#poetry
#magazine
#poem_iran
#cherouu
