شعر /حسین عباسیان

چه دیوانه‌ام!

وقتی صدای پا

اشاره به رفتن دارد.

چه دیوانه‌ام

که از صدا می‌گریزم

در شبِ جیرجیرک‌ها.

فراموش می‌کنی

غباری که از سم اسب برخاست

بر کدام سنگِ کناره نشست

و از تپشِ کبوتران بسمل

سراغ خاطره‌ای گم را

  خواهی گرفت.

بهار است

و سپیدار

برگ پوسیده‌اش را به یاد نمی‌آورَد.

به پریشانی‌ام ببخش

اگر غمگینم

وقتی انتقامِ دورِ دشمن را

از دوست می‌گیری

و به طاقتِ شاخه‌های نازک می‌آویزی.

بی‌گمان اما روزی

طعم لبم را که فراموش کرده‌ای

روی لیوانی شکسته

به یاد خواهی آورد.

#حسین_عباسیان

مجله الکترونیک تخصصی شعر #چرو 

@cherouu   تلگرام 

🟤🟠🟤

cherouu.ir   سایت 

🟤🟠🟤

#مجله_الکترونیک_چرو 

#مجله_مستقل #مجله_ادبی 

#شعر_دیگر #شعر_معاصر #شعر_پست_مدرن #شعر_سیاسی

 #شعر_متعهد

#زن_زندگی_آزادی 

#شعر_امروز #شعر_آزاد 

#شعر_پیشرو #شعر_متفاوت 

#poet

#poem 

#poetry 

#magazine 

#poem_iran 

#cherouu