شعر / مصطفی مرتضوی

لب بر تَن ِ تو

دعا وُ

روان

تیر از کرانه‌ی «دیدن»*

«خواستن» من‌ام

که لب، بر ضمیر ِ ذکر

مشتعل…

– پس تَن/ زبانه‌ی شعر وُ

چشم/ شکوفه‌ی آتش

که پیچیده به شولای شب، شقایق ِ دل‌خواه وُ

آه از مُقرنس ِ حلق برآمده

تا زبان/ شلخته نباشد –

چنان که دست برآورده‌ام

به چیدن ِ این چینه‌دان ِ سپید وُ

تپیدن ِ آن میوه‌ی سرخ

ای کبوتران ِ کِدِر

که از پس ِ پرده

به ما می‌نگرید

من مردگان ِ شما را

به روزگار ِ چَکاچاک و هلهله

تا چهل سال پیش از این

شفا می‌دهم

ای باد ِ بارورنده‌ی گُل‌ها و پرده‌ها

بر خُنکای خویش‌ات بیامرزم

تا هجایی

بلند باشم وُ

کنار ِ واژه‌ی «تَن»

دراز بکشم.

* از هر کرانه تیر دعا کرده‌ام روان

باشد کز آن میانه یکی کارگر شود

#مصطفی_مرتضوی

مجله الکترونیک تخصصی شعر #چرو 

@cherouu   تلگرام 

🟤🟠🟤

cherouu.ir   سایت 

🟤🟠🟤

#مجله_الکترونیک_چرو 

#مجله_مستقل #مجله_ادبی 

#شعر_دیگر #شعر_معاصر #شعر_پست_مدرن #شعر_سیاسی

 #شعر_متعهد

#زن_زندگی_آزادی 

#شعر_امروز #شعر_آزاد 

#شعر_پیشرو #شعر_متفاوت 

#poet

#poem 

#poetry 

#magazine 

#poem_iran 

#cherouu