۲ شعر از #نازنین_آیگانی
۱)
برای پرویز مشکاتیان و دشتی‌‌یِ بیکران‌ش
—
گوزن قطبی
ایل است
بر تیغِ سفیدی که می‌دود
رد عبورش
مَفرشِ مذاب
بر کولِ سرد
تو شُرّیده‌ای
بر شمایلِ وقت‌ها
و یخ
از معبرِ رگ‌های‌ت گسیخته‌ست.
می‌کوبی.
گیلاس‌های خون بر شاخ‌های‌ت می‌رسند ..
۲)
“ برای پرویز مشکاتیان “
فَروَرگانِ چشمِ تو
لَب‌ْچکانِ فواره‌ی اَلوان،
دِل‌پَره‌های صدا
آن انگورکِ کبودِ گریان،
آشیلِ قدم‌های مانده‌‌است .
پنجه‌های پوشیده در جامه‌ی شب را
فروبگذار،
تا اعصابِ خَدَر*
جان‌پناهِ هِرّه شود
به بام بلند.
قدم تا قدم
بی شانه
فرجام
بی خوفِ افتادن
تا مرگ
در عزلتِ مَدّ
منظرِ باشکوهِ خطر شود
برایِ قلبِ پرنده.
.
ای رُفته!
ای تدارکِ فروپاشی!
آتش از غائله‌ی سوختن
برقصان
آنجا که سبّابه‌ات
نوازشِ بُته‌های ابریشم
بر چارشنبه‌ی ترمه* می‌شود
در نوروز ِکثیرالاُوتار *
گُله از آتش‌ت برگیر..
تا خزان را باز
سرَوآوارِ سحر کنیم .
_
پ.ن:
*فرورگان: جزیره‌ای غیرمسکونی در شمال غرب ابوموسی است در خلیج‌فارس
*کثیرالاُوتار: نامی که محمدتقی مسعودیه ۱۳۷۷-۱۳۰۶ (اتنوموزیکولوژیست) بر سنتور گذاشت.
—
#نازنین_آیگانی
مجله الکترونیک تخصصی شعر #چرو
@cherouu تلگرام
🟡⚪️🟡
cherouu.ir سایت
⚪️🟡⚪️
Cherouu11 اینستاگرام
🟡⚪️🟡
#مجله_الکترونیک_چرو
#مجله_مستقل_ادبیات
#شعر_پیشرو
#شعر_آزاد
