صدای غمگین سکوتم
اندوه الواری مهاجر از زنگبار
یا صدای زنی بر بام حین لالایی
آوازی نکوهیده‌ام
میخی نکوبیده
یا شعاری لب‌پر بر دیوار
به تفاهم پیش از سوتفاهم چه می‌توان گفت؟
نام من آن‌ست
گنجشک‌ها پنج عصر خسته می‌خوانند
به چیری ویری پرنده‌ای که خانه‌اش را قطع کرده‌اند چه می توان گفت؟
من آنم
اندوهی بی‌امانم
چون خورشید وقت یقه‌گیری ابرها
یا بوسه‌ای که پیش از رسیدن پرپر شده باشد
بارانی‌م که به شوق درخت بارید و اسید امانش نداد
به درختی که باران اسیدی بغل کرده چه می‌توان گفت؟
من آنم
اندوهی بی امانم
تکّه چوبی‌ام بی امید بر دریا
یا ابری تنها بر دشت
قطره‌ایم که به هوای نرم پوست به چتر خورد
پخش از حواس محیط
محو
این روزها عجیب حوصله‌ی مردن دارم
و سکوت
چون حافظه‌ی چمدانی از وداع
یا پیراهنی که بی صاحبش بازگشته
مسری‌ست
بگو
بگو که صدای تو مسری‌ست
هوای تو مسری‌ست
باران تو مسری‌ست
دریای تو مسری
بگو با آوار سکوت چه کنم وقتی مبل میل آواز تنهایی‌ست
و منِ من درد می‌کند برای خودم
که خودم الوار
که خودم زن
که خودم گنجشک
خودم درخت
خودم ابر
بوسه
باران
دریا
منِ من برای خودش دمام می‌زند
به صخره می‌خورم
چون پژواک کوه
با گلویی خالی از آواز
و حنجره‌ای پر از سکوت
به فریادی که صدا ندارد
به نهنگی که دریا ندارد
به آینه‌ای که جز غبار نمی‌شناسد
به مردی که خودش را هرشب خواب می‌بیند
و صبح با بیگانه‌ای در آینه سلام می‌کند
چه می‌توان گفت؟
من آنم
اندوهی بی امانم
شبیه بغضی در گلوی تاریخ
که فراموش کرده گریه کند
یا فریادی در صفحه‌ای خاک گرفته
بی‌گوشِ شنوایی
بی‌تاریخِ مصرفی
تو بگو
اگر هنوز صدایی مانده از من
که نه ترانه است
نه سکوت
در بند نافِ واژه‌ها
کدام سلول را می‌توان به کلمه واداشت؟
به من چه می‌توان گفت؟
بگو
بگو با این اضطرابِ بی‌پناه
وقتی تمام تنم
نقشه‌ای‌ست گمشده
که هیچ قطب‌نمایی نمی‌باوردش
بگو با منی که صبح‌ها با مرگِ کوچکی در چشم
از خواب بیدار می‌شود
و از تلفیق بی‌هنگام فصل‌ها
که نه شکوفه می‌شود
نه برف
چه می‌توان گفت؟
مگر نه اینکه انسان یک قلب بیشتر ندارد برای اندوه؟
به آهستگی شتاب کن
من در اکنونِ مردنم
و منِ من دارد برای خودش دمام می‌زند
دمام می‌زند
دمام می‌زند
بگذار پیش از آن‌که این اندوه مسری باشد بِمی رم
بِمی
رم
رم
رم
رمیدن از اندوه، اندوه بزرگتری‌ست
که رقص آن را در پوست پنهان داشته
و آفریقا نام کوچک سرکنگی‌ست
که سوار بر الوار، از رنج به رنج رمیده است
#سامان_سایبانی
پانویس:
*چیری ویری (آواز پرندگان)
سرکَنگی(رقص شانه بندری)
مجله الکترونیک تخصصی شعر #چرو
@cherouu تلگرام
🟡⚪️🟡
cherouu.ir سایت
⚪️🟡⚪️
Cherouu11 اینستاگرام
🟡⚪️🟡
#مجله_الکترونیک_چرو
#مجله_مستقل_ادبیات
#شعر_پیشرو
#شعر_آزاد
