شعر / افسانه پور‌قلی

ایستاده به دو پا

خواهان و خیزنده 

در غلیان  

جوانه های جوانی

دوان، دَوَران 

توانه های زندگی

از کران تا بیکران

جوینده، دونده، نرسنده!

شن های داغ روانی  

به ملامت و کشتن

همت بسته اند به درانداختن دست‌های جوان

گمارده سواران 

به مهماز و ریسمان

به زخمیدن، بر بند کردن

به تزریق خزان در رگ‌هایِ رگ به خون برده ی جوان 

غمگنانه می پوسد استخوان‌هام

توان ایستادن رسیده به دو دست 

کمی، آن جا تر 

آن گوشه ی به سکوت برده از فراق

می بارد برف بر سردی این خاک 

گرم می شود به سبزینگی

دل دانه های تپانیده به خاک

این گذر از گذرگاه رَستن را

گریزی نیست 

مرد باید روی مرگ به در ایستادن

دانه دانه، خرواریم خرمن

قطره قطره، دریاییم، خروشان

شن ریز ریزه ایم، کوه‌های سربلند 

ناخن ناخن، چنگال کشیده

کشیده خورده ایستاده به دو پا

این گربه ی چهار دست و پا

تا برآشوبد باد

از سری که دچار است به خواب

شعرها شعار می شوند

کلمات شمشیرِ آخته بر گردن

نعره می شوند عصبهای خیابان

شکل عوض می شود در سطرهایی که هندسه را به جبر می نوشت 

جان در جان در خون 

پرنده می شود، سپید 

چه کسی می داند تمامم را انداخته ام پوست!

چه کسی می داند زنم را کجا انداخته ام پشت گوش؟!

چه کسی می داند در شکار لحظه های بوسیدن 

سر داده ام از کف؟

مرا، از سمت دست‌های محروم به زیستن

او را از سمت چشم‌های منتظر به خواستن

تو را از شانه‌های شرمنده‌ی به داشتن

ما را 

از عصب‌های فرسوده ی خیابان 

به گوش ناشنوای جهان ببرید.

#افسانه_پورقلی

مجله الکترونیک تخصصی شعر #چرو 

@cherouu   تلگرام 

🔴⚪️🔴

cherouu.ir   سایت 

🔴⚪️🔴

#مجله_الکترونیک_چرو 

#مجله_مستقل #مجله_ادبی 

#شعر_دیگر #شعر_معاصر #شعر_پست_مدرن #شعر_سیاسی

#شعر_متعهد

#ژن_ژیان_ئازادی 

#شعر_امروز #شعر_آزاد 

#شعر_پیشرو #شعر_متفاوت 

#poet

#poem 

#poetry 

#magazine 

#poem_iran 

#cherouu

#woman_life_freedom