از اینجا که منم
تا اینجا
که یک نقطه با پایان جهان باقی ست
دستی درازتر از مرگ
بیابم به یافتن
روباهِ ترس را
آرمیده در پوستی نارام
ای کنار من در دور دست
از ویلِ درون سینه ام
بالا
دارد کسی بالا…
و ثَقل ماه
از خوابِ گورخانه می آید
هی سایه های منهوک
در ساعتی که پنجه می کشید
بر هشتی ها و نه گوش
بچینم نارنج
از آفتاب
و هی کنم اسب ها را
از ساق روز
به شب بوته ها
با دو گوش من و چارتا پنجره
نشنوم
صدای بوها
صداهای ریخته از آه
از اینجا که منم
تا هیمه ی غروب
در شتاب روباهان
تا لقوه ی ماه
در مشاطه ی ساحرگان
تا بریزم شیهه
در آوند
و بگریزم از وقت
در
وقت
انسان، نسيان است
در سرا
در ساحت
در گور
در مستطیل های بزرگ و کوچک
انسان، نسيان است..
*
امکان من در عشق
ایستاده
میان دو فراموشی
که آن نه عشق
غمی آغشته بود
و این
خواب ترسایان است
در ریشه در آب
#مایرم_تکیه_ای
مجله الکترونیک تخصصی شعر #چرو
@cherouu تلگرام
🟤🟠🟤
cherouu.ir سایت
🟤🟠🟤
#مجله_الکترونیک_چرو
#مجله_مستقل #مجله_ادبی
#شعردیگر #شعرمعاصر #شعر_پست_مدرن #شعرسیاسی_اجتماعی_متعهد #شعر_اجتماعی_سیاسی_متعهد_انتقادی_ایران
#خوزستان_جنوب_اهواز_مسجدسلیمان
#دزفول_اندیمشک_تهران_اصفهان_مشهد_ایلام
#شمال_جنوب_شرق_غرب
#نشریه_ادبی_مجله
#هایکو_موج_ناب_موج_نو
#شعرگفتار_حرکت_مرکب
#شعردهه_سی_چهل_پنجاه_شصت_هفتاد
#شعر_کوتاه #شعرامروز #شعرآزاد
#شعرپیشرو #شعرمتفاوت #شعر_حجم_دیگر_ناب_هایکو_گفتار_زبان
#poet
#poem
#poetry
#magazine
#poem_iran
#cherouu
