✴️ #نقد_و_بررسی
اشاره مولف
…درکتاب حاضر برای تمایز دونوع متن ازاصطلاحات “متن های نوع اول و دوم “استفاده شده شد ه است .
شعرنیما دراوان دوره ی مدرنیسم به ایران و شعرباباچاهی در هنگام گرایش به پسامدرنیسم شکل گرفته و شعرسپهری درهنگام چرخش به پسا مدرنیسم خلق شده است و همین امرموجب انتخاب این سه شاعرازبین انبوه شاعران معاصرشده تا شیوه های شکل گیری متن و میزان متنیت اشعارانان توضیح داده شود
پیشگفتار
نحوه ی تشکیل ودریافت متن دراشعارمعاصر
ص ۱۵
*_*_*_*_*_*_*
در تحلیل شعر باباچاهی با فرایندهای طرحواره ای مانند حذف زنجیره رویدادها ، تعدد طرحواره ها و انحراف از طرحواره های تثبیت شده روبرو می شویم . در این متن ها الگو های ذهنی شناخته شده دگرگون و در هم پیچیده می شوند ، مراحل دریافت متن بوگراند و در سلر نمی توانند فرایند های طرحواره ای موجود در شعر باباچاهی را توضیح دهد ، پس لازم است بجای آن از شعر شناسی طرحواره استاک ول استفاده شود که دگرگونی های موجود در طرحواره های شعری را بخوبی تبیین می کند .
با پایان یافتن تحلیل در می یابیم که نحوه شکل گیری شعر نیما و سپهری با شعر بابا چاهی متفاوت است از این رو گروه اول متن های نوع اول و گروه دوم متن های نوع دوم نام گرفته اند ریشه های پیدایش متن های نوع اول واکنش به کلام محوری جست و جو
شده ، در پی آن تفکرات سوسور و دریدا با هم مقایسه شده است .پیامدهای تفکر کلام محور در طول مدرنیسم در اشعار نیما و سپهری آشکار شده است . در این دوره خواننده سعی در اثبات حقیقتی دارد که در سطح جهان متن حقیقی بنظر می رسد اما در دوره پست مدرنیسم که تحت تاثیر تفکر واسازانه قرارگرفته ، کلام محوری به چالش کشیده می شود و هیچ حقیقت بیرونی برای تشکیل جهان متن وجود ندارد . چنین تفکراتی در شعر بابا چاهی نمود یافته است .
با نگاهی عمیق تر می توان دریافت که در شعر بابا چاهی ، تقابل های دو گانه تخریب نمی شوند ، بلکه کارکردی متفاوت در گفتمان پیدا می کنند ( کالر ، ۱۳۸۹؛ ۱۷۰) ، زیرا در واسازی قطب های مقابل مکمل یکدیگرند نه متضاد هم ( تایسون ، ۱۹۹۸؛ ۲۵۴) چنانکه جمع بین
نقیضین قطعیت و عدم قطعیت در آغاز شعر موجب طرح مسئله نسبیت شد بابا چاهی به این نوع کاربرد در شعر آگاهی دارد و در این باره می گوید :” اگر نگاه ما به مقولات و مفاهیم ، متکثر و نسبی گرایانه باشد هیچگاه برتری یک قطب به قطب های دیگر رخ نخواهد داد ” ( باباچاهی۱۳۸۹ به نقل از علی محمدی ) ، در پسا ساختارگرایی ” هدف نقد آن نیست که به جست و جوی وحدت اثر بپردازد بلکه باید — تناقضات متن را نشان دهد — به طور ضمنی ایدئولوژی خود را مورد انتقاد قرار دهد — و مستعد فرایند جدیدی از تولید معنا به وسیله ی خواننده شود ” ( بلزی ۱۳۸۴، ۱۴۴) .
باباچاهی به کاربرد هجو آمیز بینامتن ها نخست سنت های شعری را مطرح می کند ، سپس به مخالفت با انها برمی خیزد تا بتواند معنای محوری متن را به چالش بکشد ، تداخل بینا متن ها ظاهرا منجر به گسیختگی مفهومی می شود ، چون هر بینامتن در موقعیت خاصی رخ داده است ( آقاجانی ۱۳۸۸ ؛ ۱۳۷) و اکنون در موقعیت جدید ،در تناقض با ماجرای اصلی اتقاق می افتد .
از کتاب :
نحوه تشکیل ودریافت متن در اشعار معاصر ( نیما، سپهری، باباچاهی)
دکتر #فرخ_لطیف_نژاد
ازص ۳۷۶ و ۳۷۷
و ص..۳۵۵ .۳۵۷
#نقد
صفحه تخصصی شعر #چرو
@cherouu
⚟☩⚞
cherouu.ir
http://s6.uplod.ir/i/00918/38izdc0hlrav.jpg
