چهرهی واقعی یک ادعا
محمد علی حسنلو
استفاده از نام ها و پنهان شدن پشت اسامی بزرگی که برای یک ملت جایگاهی اسطوره ای دارند می تواند روشی باشد که از طریق آن افرادی بی استعداد همچنان خود را در مرکز توجهات عموم قرار دهند. این افراد سالها رنج و زحمت شاعران معاصر کشورمان را با ترازوهای کج و نامیزان خودشان که حاوی کمترین انعطاف پذیری است میسنجند. عرق ریزی شاعران را به راحتی زیر پا می گذارند و به سمت ارضای امیال طمعکارانه ی درونشان می دوند. بله، این وضعیت اسفباری است که ما نه تنها در بخش های مختلف جامعه شاهدش هستیم بلکه در دنیای ادبیات نیز نفوذ و رسوخش را می بینیم. عده ای می شوند داور و تحت تاثیر سلیقه های نامعلوم با نام شاعری که برای ملتی عزیز و بزرگ است برای شعر تصمیم می گیرند. شعر اصیل و واقعی که از بسترهای جامعه جوشیده شده باشد نیازی به چنین قضاوت هایی نداشته و نخواهد داشت. اما موضوع چیز دیگری است؛ ایکاش می شد شاملو را زنده کرد و گفت ببین که چطور مشتی قضاوت های غیرعلمی و بی ملاک و معیار در نام خجسته ی تو نردبام ترقی را در طی یک شب طی می کنند. عجب طیالارضی، حقا که شگفت آور است. در هر دوره بزرگ کردن یک ناشر خاص عمده هدفی است که دنبال کرده اند و هرسال نیز این جمله ی تکراری بر کنج لبانشان جاری است که نگاه داوران ما این بوده وگرنه آن کتاب های برگزیده نشده قابل احتراماند! چه پالانهای زیبا و خوشرنگی که آن ها می اندازند بر دوش شاعران بر گُرده های خسته ی شاعران. آن ها هر سال بازی خودشان را در قاعده ای تکراری پیش میبرند و ما نیز هر سال بیش تر از قبل در برابر چنین بازی واضحی سکوت می کنیم. به همان اندازه که مسئولان و داوران جایزهی شعر شاملو می گویند:«تاریخ در مورد صداقت ما قضاوت خواهد کرد» ما نیز درجواب میگوییم:« تاریخ اتفاقا درباره ی ناراستی و بی صداقتی شما نیز قضاوت خواهد کرد!» نگارنده شرکت در چنین جوایزی را که هیچ گونه روشن سازی درباره ی جزییاتش وجود ندارد و هرساله تنها بر قربانیانش می افزاید و توجیهاتی بی سر و ته را از دهان داورانش نصیب شاعران بینوا میکند، اشتباهی محض میداند. شاعران در این وضعیت تنها دادههایی هستند برای این گردانندگان جزم اندیش. با نام شاملو هرساله سرهایی بی جرم و بیجنایت قربانی شود که نام ها و ناشرانی از پستوها خودی نشان دهند. امید به بهبود نگاه این گردانندگان که در هر دوره ادعای حضور نگاههای متفاوت را مطرح می کنند مدتهاست که دروغین بودن خود را نمایان ساخته است و چهره ی با نقاب و در ظاهر مهربان آنها چه خوب که هر بار بیشتر خودش را نشان می دهد. ایکاش نامهای بزرگان گیر این نگاه ها و قضاوت های ناسالم و گمراه نمی افتاد، چه می توان کرد روزگار فریب کاری است که انسان از روح و جان دیگران برای خودش سفره ای برپا می کند.
#جایزه_شاملو
#محمد_علی_حسنلو
#روزنامه_مردمسالاری
منتشر شده ۶ مهر ماه ۹۶ در کانال چرو 
http://t.me/cherouu
